Cukrzyca w ciąży staje się coraz częstszym problemem, dotykającym przyszłe mamy. Niewykryta i nieleczona może nieść za sobą poważne konsekwencje zdrowotne. Na czym polega cukrzyca w ciąży, skąd się bierze i jak ją leczyć? Wszystkiego dowiesz się z tego artykułu.
Na czym polega cukrzyca ciążowa?
O cukrzycy ciążowej mówimy wtedy, gdy kobieta nie chorowała na cukrzycę przed ciążą, a ta pojawiła się w trakcie. Jest to choroba charakteryzująca się zaburzeniami gospodarki węglowodanowej (nietolerancją węglowodanów), co skutkuje podwyższonym poziomem glukozy we krwi. Wykrywa się ją między 24. a 28. tygodniem ciąży. Do głównych przyczyn cukrzycy w ciąży zalicza się:
- wiek kobiety (ryzyko zachorowania rośnie, gdy kobieta ma powyżej 35 lat);
- nadwaga;
- występowanie u kobiety PCOS (zespół policystycznych jajników);
- uwarunkowania genetyczne;
- nadciśnienie;
- jeśli to jest trzecia lub kolejna ciąża kobiety;
- wahania hormonalne;
- wcześniejsze poronienia;
- urodzenie dziecka obciążonymi wadami genetycznymi.
Dlatego jeśli znajdujesz się w grupie ryzyka, monitoruj poziom cukru we krwi, już od pierwszych miesięcy ciąży, a wszelkie obawy i nieprawidłowości konsultuj z lekarzem. Pozwoli to na, jak najwcześniejszą diagnozę i podjęcie odpowiednich działań.
Jakie są najczęstsze objawy cukrzycy w ciąży?
Niestety cukrzyca w ciąży może być trudna do zdiagnozowania. W niektórych przypadkach, kobieta nie odczuwa żadnych specyficznych objawów, które mogłyby ją zaniepokoić. Czasami trudno rozróżnić objawy choroby, od tych charakterystycznych dolegliwości spowodowanych ciążą. Do jej głównych objawów należą częste wizyty w toalecie (wielomocz), spowodowane zatrzymywaniem wody w organizmie przez glukozę i łączeniu się jej z wodą. U wielu kobiet występuje też wydalanie z moczem glukozy, zwane cukromoczem. Innym objawem jest przewlekłe zmęczenie, senność oraz zaburzenia widzenia. Charakterystycznym symptomem jest również niepohamowane uczucie pragnienia i suchość w ustach, spowodowane częstym oddawaniem moczu. Kobiety miewają również napady głodu. Zauważyć można u nich wzmożone tycie (które bardzo ciężko zdiagnozować, z powodu rozwijającej się ciąży) oraz choroby skórne.
Jak leczyć cukrzycę w ciąży?
Już od pierwszych tygodni ciąży, należy kontrolować poziom cukru we krwi. Pierwsze badanie, pozwalające zauważyć jakieś nieprawidłowości, powinno przeprowadzić się w 10 tygodniu ciąży. Między 24. a 28. tygodniem wykonuje się test tolerancji glukozy. Jeśli kobieta jest obciążona genetycznie i istnieje ryzyko zachorowania na cukrzycę, test ten można wykonać wcześniej. Test OGTT (test obciążenia glukozą) polega na pobraniu krwi na czczo, a następnie w 120 minucie po wypiciu przez pacjentkę podanej glukozy, krew pobiera się ponownie. Skutkiem nieleczonej cukrzycy ciążowej może być nawet poronienie lub dziecko może urodzić się z wadami wrodzonymi. Główną metodą leczenia jest zmiana diety. Stosuje się wtedy specjalną dietę cukrzycową dla ciężarnych, która wspomaga utrzymanie odpowiedniego poziomu cukru we krwi. Polega ona na wyeliminowaniu słodyczy, tłuszczów czy napojów gazowanych. Kobiecie dobiera się również, adekwatną do jej stanu i możliwości, aktywność fizyczną. Ważne jest również używanie glukometru, by monitorować poziom glukozy we krwi. Najlepszym sposobem jest założenie notesu, w którym kobieta będzie zapisywać się wszystkie pomiary i niepożądane objawy. Jeśli wszystkie metody zawodzą, konieczna może okazać się terapia insuliną. Jest to nieszkodliwe i bezpieczne dla kobiety, jak i dla płodu. W większości przypadkach cukrzyca ciążowa ustępuje po zakończeniu ciąży. Jeśli jednak kobieta dalej odczuwa objawy, może to świadczyć o tym, że przed ciążą, chorowała na cukrzycę typu 1 i nie była tego świadoma.
Niezdiagnozowana cukrzyca ciążowa może prowadzić do wielu przykrych konsekwencji i zagrażać życiu dziecka. Ważne jest, by podczas ciąży zrobić niezbędne badania i monitorować swój organizm, by jak najszybciej wykryć objawy i zgłosić się po pomoc do lekarza.
